Lisanne Sloots

artikel Atelier sept 2021

Lees meer >> | 344 keer bekeken

Houtskool: het materiaal, de tekening

Op 10 januari 2020 werd de tentoonstelling Houtskool: het materiaal, de tekening in WG kunst geopend en daarmee het gelijknamige boek gepresenteerd. Een bijzondere en drukbezochte happening, met een openingswoord van Arno Kramer. Met werk van: Liesje van den Berk, Anouk Griffioen, Renie Spoelstra, Aal Günther, Manja van der Storm, Emmy Bergsma, Lisanne Sloots (curator), Monica Rotgans, Cathelijn van Goor, Fleurien Dingemans, Nanette Kraaikamp, Karin Rianne Westendorp en Ellen de Jong. 

Lees meer >> | 508 keer bekeken

houtskoolboek

Houtskool, Lisanne Sloots

De houtskooltekening is de meester van
alle soorten tekeningen; door de kracht,
de transparantie en de zachtheid van
toonwaarden en door de helderheid en
de diepte die het werkenmet dit
materiaal geeft.
Maxime Lalanne 1827-1886

Het boek ‘Houtskool’ is een ode aan het oudste tekenmateriaal dat we kennen. Een bevlogen verslag van de
zoektocht naar de geschiedenis en hetmaakproces van
houtskool.
Tot in de negentiende eeuw bestonden er veelmeer soorten
houtskool dan nu, waarvanmen precies wist voor welk
onderdeel van een tekeningmen diemoest gebruiken. Er
werd getekendmet lindehoutskool vanwege de zachte toon
ofmen gebruikte ‘oliehoutskool’ omhet uitvegen tegen te
gaan. Tegenwoordig is daar weinigmeer over bekend en is
voornamelijk houtskool van de wilg en soms van de druif in
de kunstenaarsmaterialenwinkel verkrijgbaar.Onderzoek van
beeldend kunstenaar Lisanne Sloots heeft geleid tot nieuwe
‘oude’ soorten gestookte houtskool, opgetekend en zichtbaar
gemaakt in dit boek.

Lees meer >> | 1024 keer bekeken

Houtskoolzwart

Mijn crowdfundingsactie loopt via www.voordekunst.nl en gaat super van start!

Het is bijna zover, mijn boek 'houtskoolzwart' is onderweg. Dat zó gewone tekenmateriaal, dat we allemaal wel kennen, daar is veel over te vertellen. En dat doe ik in dit boek. De geschiedenis, verhalen en anekdotes geïllustreerd met mijn eigen tekeningen komen er in voor.

De verzamelde teksten en.... hoe dat houtskool te maken.

Alle nuances en de verschillende tinten blauw-zwart of bruin-zwart  komen alleen goed tot hun recht wanneer het goed gedrukt wordt en dat kunnen ze bij drukkerij Rob Stolk. Zij hebben de expertise in huis om het geheel tot een goed en verzorgd uitgevoerd boek te maken.

Daar vraag ik jullie hulp bij, want zulk mooi drukwerk kost meer dan een printje.

Kijk op https://www.voordekunst.nl/projecten/8526-houtskoolzwart-1 en zie hoe je mij kunt helpen.

Daar doe ik graag iets voor terug, omdat ik heel blij ben wanneer ik dit boek kan realiseren, want dat

Lees meer >> | 742 keer bekeken

thuis waar de was hangt eiken-houtskool

Ook snoei ik takken van de Amerikaanse eik. Ze passen mooi in mijn onderzoek naar de verschillende soorten houtskool dat het verschillende hout oplevert, de Eik/Quercus Rubra had ik nog niet en geeft mij het oudste tekenmateriaal nu van deze bijzondere plek.

Met het houtskool van de Quercus Rubra teken ik een mentaal landschap, de ruimte die ik voel en het valt me op hoe ongelofelijk zwart dit eiken-houtskool wordt, alsof er een vettige stof in zit! Prachtig tekenmateriaal.

Lees meer >> | 1318 keer bekeken

Thuis waar de was hangt

Sense of place:

Een plaats die door gebruik en karakteristiek speciaal en uniek is! Een gevoel van authentieke menselijke gehechtheid en er bij horen. Een plaats met een speciale betekenis voor sommige mensen en dieren.

Een landschap uit de kindertijd wordt ook wel het eigen oerlandschap genoemd en zal altijd als vergelijking dienen voor latere landschappen/ervaringen.

Bij het voorbereiden van de afscheidsexpositie kijk ik naar de locatie waarvoor ik uitgenodigd ben om werk te maken. De boerderij die eens in de velden stond en nu ingebouwd is, maar waar een aantal karakteristieken nog te zien zijn. Het huis, de stal en de paardenwei. De moestuin grenzend aan de voortuin werd al die jaren als groentetuin bebouwd. De sloot die eens rechts langs het hele perceel liep is dichtgestort en achter op het erf van nu staat een schutting die het erf scheidt van de nieuwbouw, de vroegere weilanden.

De eikenwal werd eens door opa van middelaar geplant en is in de jaren daarna flink uitgegroeid. Er staat een combinatie van Hollandse en Amerikaanse eiken.

Ik besluit te kijken wat er zich in de grond afspeelt, zijn daar nog resten te vinden van gebruik of bebouwing? Heeft wat omhoog gebouwd werd zijn weerslag in de diepte?

Ik doe vier grondboringen allen van ongeveer 1.10 diep:

1.In de moestuin, 2.de kant van de voormalige sloot, 3.de paardenwei aan de voorkant en 4.de paardenwei achter tegen de schutting.

Op twee plekken in de buurt van de stal kan ik er met de grondboor niet doorheen komen, te hard!

Alle grond uit de boringen werd gedroogd in het atelier en is door mijn handen gegaan, een rituele handeling, op zoek naar resten, restanten van bewoning of begroeiing. De verschillen zijn nog al groot: uit de moestuin komt na de organische bovenlaag alleen nog zand, zonder resten, zacht en oorspronkelijk. Er komt veel water bij kijken in de onderlaag.

Aan de slootkant zit in de bovenste helft van de boringen organisch materiaal: plantenresten, die naarmate ik dieper kom steeds minder worden.

Bij de paardenwei achter bij de schutting komt naast het organische materiaal ook bouwmateriaal tevoorschijn: stukjes cement die soms weer uit elkaar vallen, kleine stukjes baksteen, kiezel, glas en meer.

De boringen van de slootkant en van de wei achter met de vondsten zijn te zien in de vitrinekist.

Wanneer ik mijn bevindingen bespreek hoor ik dat in de buurt van wat nu de schutting is een tractorpad door het land heeft gelopen, die regelmatig opgehoogd werd met puin en resten bouwmateriaal.... en dat vind ik terug!

Ook hoorde ik dat bij het verwijderen van een fruitboom rond 1983 een zilveren ring werd gevonden met de tekens van geloof, hoop en liefde. Een stille getuigen van wat was.

Lees meer >> | 914 keer bekeken

de weg

'Caminante'  v Antonio Machado

Caminante, son tus huellas
el camino y nada más;
Caminante, no hay camino,
se hace camino al andar
 

Al andar se hace el camino,
y al volver la vista atrás
se ve la senda que nunca
se ha de volver a pisar.
Caminante no hay camino
sino estelas en la mar

Lees meer >> | 2111 keer bekeken

kunst is kunst expositie

Vandaag is de tentoonstelling geopend en morgen 2 dec opnieuw te bezichtigen, daarna op afspraak en 16 dec is de afsluiting. Marian Bijlenga, Teja van Hoften en ik zullen daar steeds bij zijn. 

Een impressie: 

Lees meer >> | 1603 keer bekeken

cultuur

Mijn tekst voor Buitenkunst is te ingewikkeld, mooi, intrigerend, maar misschien niet duidelijk voor het grote publiek. En dat publiek moeten we nu juist bereiken, want de subsidie is niet toegekend, dus moeten de financiële middelen uit de deelnemers komen en moeten de groepen vol! Hoe ga je daarmee om, een knieval naar de laagdrempeligheid, uitgaan van je eigen kunnen en weten dat je toch wel mensen trekt? Te hooghartig?? Mijn tekst wil ik wel graag gelezen en begrepen hebben, maar de bevlogenheid en poëzie vind ik nog belangrijker zeker in een tijd waarin de economie hoogtij viert en dromen en beeldende ontwikkeling het onderspit lijken te delven. Terwijl er zoveel moois gemaakt wordt en er vanuit de politiek al zolang neerbuigend over gepraat wordt. Dan hoor ik Ronald Plasterk, toenmalig minister cultuur, nog zeggen: wanneer mensen behoefte hebben aan koetjes in een weiland aan de muur moeten kunstenaars maar koetjes in een weiland schilderen, daarmee kunnen ze dan hun eigen broek op houden. Van zoveel kijk op wat cultuur inhoud daar zakt nou juist mijn broek van af!!

Lees meer >> | 1961 keer bekeken

expositie opruimen

Nu de tijd voorbij is, de afsluiting geweest, is er het opruimen... Een dunne laag grijs is na het opruimen van de kolen op alles neergedaalt, voetstappen zijn wit ipv zwart (foto's Alexandra Timmer)

Lees meer >> | 3673 keer bekeken